Kościół p.w. św. Józefa Robotnika
 |
 |
Kościół usytuowany jest na dość eksponowanym wzniesieniu we wschodniej części Górzycy. Pierwsza wzmianka o już istniejącej w osadzie świątyni pochodzi z dokumentu księcia Ludwika I z 1356 roku. Prawdopodobnie tenże książę był także jej fundatorem, na krótko przed wspomnianą wyżej datą. Obecnie jest to wolnostojąca, jednonawowa, zorientowana, budowla wzniesiona na rzucie prostokąta, z wyodrębnionym węższym oraz trójbocznie zakończonym prezbiterium. Świątynia wzmocniona jest licznymi przyporami. Od strony południowej znajduje się kruchta kryta dachem pulpitowym, natomiast od północy na całej długości prezbiterium dobudowana jest zakrystia, również kryta dachem pulpitowym. Na osi fasady zachodniej świątyni znajduje się masywna, kamienna wieża dzwonnicy wzniesiona na rzucie prostokąta, która w górnej części przechodzi w ośmiobok. Zwieńczenie wieży stanowi stromy ostrosłupowy hełm. Nawa i prezbiterium kryte są jednolitym dachem dwuspadowym, który charakteryzuje się oryginalnym załamaniem przy przejściu pomiędzy nawą a węższym prezbiterium. Wszystkie dachy pokryte są blachą (do 1948 roku – gontem, później do 1972 roku – dachówką). Okna są o wykroju odcinkowym, w wieży – prostokątne. W murach kościoła zachowało się kilka kamiennych płyt nagrobnych z XVII i XVIII wieku. W dość skromnie wyposażonym wnętrzu świątyni znajdują się drewniane drzwi barokowe oraz klasycystyczny prospekt organowy. Interesująca jest również główna brama wejściowa wraz z przyległym murem otaczającym teren przykościelny, które datowane są na XIV wiek, podobnie jak cmentarz znajdujący się po północnej stronie kościoła.
- Tekst pochodzi z portalu Wratislaviae Amici.
Płyta nagrobna NN mężczyzny
Płyta nagrobna NN mężczyzny w stroju rycerskim zmarłego w XVII wieku.
Epitafium Gottfrieda i Ursuli Wachtel
Epitafium Gottfrieda Wachtel, urodzonego 15 maja 1659 roku a zmarłego 13 czerwca 1736 roku oraz Ursuli Margarethy Wachtel zd. Walther, zmarłej 14 czerwca 1737 roku w wieku 55 lat i 4 tygodni.
Epitafium Samuela Stogiusa † 1656
Epitafium pastora kościoła w Żukowicach oraz w Gorzycach, Samuela Stogiusa, zmarłego 26 marca 1656 roku w wieku 39 lat.
Epitafium ufundowała Anna Caschin.
SI QUOD RESVERE EST CARNIS DICTA
MINE DICAM
VIVERE DULCE MIHI SED MIHI
TRISTE MORI
INAE MIRUM UT VIVAM, MORIOR
SIC IRDINE VERSO,
VIVERE TRISTE MIHI SED MIHI
DULCE MORI
HAEC IPSA QUI LEGIS BENE VALE
IN DOMINO ET DOMINO SIC STATU
VENTE LOETUS SEQUERE: ITA PRECOR
SAMVEL STOGIVS SCHLAVIENSIS
PASTOR ECCLESIAE
HERRNDORF V.
LERCHENBORN: IN II * ANN:
CONIVGIS AMANS VI * *
. . . SV SUO PIE OBDORMIENS
ANNO M DC LVI * DIE XXVI *
MARTY * AETATIS XXXIX
QVI HEIC SEPVLTVS QUIESCO.
Epitafium Davida Scheera † 1647
Epitafium pastora kościoła w Gorzycach oraz w Krzeczynie Wielkim, Davida Scheera, zmarłego 14 października 1647 roku.
Epitafium ufundowała Anna Caschin.
SI QUOD RES VERE EST CARNIS
DIC TAMINE DICAM
VIVERE DULCE MIHI SED MIHI
TRISTE MORI
NAE MIRUM
UT VIVAM MORIOR
SIC ORDINE VERSO
VIVERE TRISTE MIHI SED MIHI
DULCE MORI
HAEC IPSA QUI LEGIS BENE VALE IN
DOMINO AET DOMINO SIC STATUENTE
LAETUS SEQVERE: ITA PRECOR
DAVID SCHEER LUBENAS,
PASTOR ECCLESIAE
LERCHENBORN: XII.
GROSS KRICHEN: IN VI. ANN:
CONIUGIS AMANS XI.
IN JESU PIE OBDORMIENS
ANNO M DCXLVII.D.XIV OCTOB
AETATIS XLIV.
QUI HEIC SEPULTUS QUIESCO.